Göbekli tepe insanlarını ilkel insan yerine kadim insan olarak tanımlamak daha uygun olucaktır. Kaç bin yıl geçsede insanoğlu yine tutkuyu,aşkı,iyiliği, kötülüğü ve hakikati aramayı bırakmıyor. Biraz roman simyacıyı anımsattı birazda bir kuzey macerasını ama yinede farklıydı. Doğan bir bebek bütün kabile şaşırır ona saçları ve kaşı yoktur tabi ki hoş karşılanmaz ve lanetli olduğunu söyler kam, annesi çira bebeği korur ve bir kasırga gelir çatar kabile alt üst olmuş bebeği sarıca bulur kamın dediği lanetli bebeği şuracıkta boğsam diye içinden düşünür sonra vazgeçer bir yaralı köpek bulur onu kurtarırlar çira ile yolculuğa çıkarlar tabi ki herşey iyi gitmez başka bir kabile çira ile bebeği tırnağı kaçırır bizim sarıca elinden hiç bişey gelmez bir köpek ömrü boyunca tundaraları, stepleri nehirleri gezer çirayı ve hakikat peşine düşer. Bir obada ona çok değişik gelmiştir bu obada hep beraber yaşayıp tek eşlilik ve tarım vardır, kendisinin kabilesinin hiç bir çocuk babasını bilinmezdi ve buna çok şaşırır. Hafıza bir öğretmenle tanışır ve Rabbı bulmaya çalışır. Tabi tırnak ile çira bu kabileye tırnağı bir şaman olarak görürler ve bunu gören tırnak yalanı icat eder, kömümite eşliliği tavsiye eder, çalıp çalmayı ve obayı sefalete gerekçe hazırlar ama sarıca öğrendiği hakikati söyler obaya. Çıkardığım anlam bir taraftan insanlar tarih boyunca hep yoldan çıkmaya çalışmış, tırnak gibi kendi hükümlerini insanlara karşı kullanmış. Bir yandan da sarıca ve hafıza gibiler hakikati anlatmaya çalışmıştır insana. Seçimler hep insana ait olmuştur.

Akşam Yıldızıİskender Pala · Kapı Yayınları · 20206,5bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İbrahim Hatipoğulları