Gönderi
1808 syf.
·
Not rated
Piyer ve Ben, bu bölümde kendimi gördüm. Her hususta muhteşem tasvirler var ki siz de mutlaka bir yerinde kendinizi bulacaksınız.
Piyer’in herkesçe sevilmesi o kadar doğal, bir tek kimsenin
bile sevmemesiyse o kadar akıl almaz bir şey olarak
görünüyordu ki, çevresindeki insanların içtenliğine
inanmamazlık edemiyordu. İnsanların gerçekten içten olup
olmadıklarını düşünüp tartmaya vakti olmuyordu zaten. Hızlı
yaşıyordu; hep tatlı, neşeli bir çeşit esriklik içinde
duyumsuyordu kendini. Önemli, genel çaplı bir eyleme
başkanlık ediyormuş duygusu içindeydi hep. Kendisinden hep
bir şeyler beklendiğini, bunları yapmazsa birçok kişiyi
üzeceğini, oysa belli birtakım işleri yaptığı takdirde bütün her
şeyin yolunda gideceğini seziyor, kendisinden beklenenleri
yapıyor, ama gene de yapabileceğinin ya da yapılabilecek
olanın en iyisini yapmamış olduğunu düşünüyordu.
·
10 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.