Suç ve Ceza ile Karamazov Kardeşler'i istemsiz kıyaslar hep zihnim; hangisi daha çarpıcı, hangisi daha gerçek, hangisi daha büyük, hangisi daha etkileyici, hangisinde geçen hangi karakter daha ben, hangisini yazarken daha kendisiymiş acaba üstat diye... Sonuçta elimde Dostoyevski'nin elinde kalanlardan artandan başka bir şey kalmaz: Buz gibi hayat, dondurucu yaşamak duygusu ve tüketiciliği kaçınılmaz olan hayat kıvrımları. Hatırlattığınız için teşekkürler. Eğer okumadıysanız Karamazov'u da öneririm; Suç ve Ceza'dan sonra şüphelenmediyseniz ondan sonra kesin şüpheleneceksiniz Dostoyevski'nin kaleminin salt insani olduğuna.