İçimdeki sevginin ağırlığınca taşıdım seni geceye.
Uykuya doymayan gözlerim sabah olana dek ayrılmadı hayalinden.
Seni yazarken sevgilim sayfalara kalemim isyân ediyor eleminden.
Ve kursağıma çöküyor birden yaram,
yine acımasızca akıp gidiyor ömürden
ah bu zamansız zaman...