En buhranlı, en elemli dakikaları takip eden zamanlarımda kara, karanlık bulutlarla kaplı olan emellerimin çevresinde yine bir mavi nokta görüyordum. Oraya göz diktiğim zaman o ümit noktası semayı genişletiyordu. O karanlıklar arasında oluşan aydınlık mavilikler içinde güneşin doğmaya başlaması esnasındaki donuk sarı, altın renge benzeyen renkte saçların çerçevelediği iki güzel, mavi göz görüyordum... Ümidi uyandıran o mavilikler ruh okşayan doğal güzellikleriyle bana gülerdi, gülerdi.
Sayfa 192 - Bilge kültür sanat
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.