Kitapta küçük bir kızın gözünden siyah-beyaz ayrımına dair bir olay anlatılıyor. Ben kitabın sade bir dille anlatılmasına hic takılmadım açıkçası. Sonuçta bir kız çocuğunun düşüncelerinin saf, duru, önyargısız olmasını beklerdim ve bulduğum da buydu. Kitapta öyle zıt insan tiplemeleri vardı ki. Ve bir o kadar da iki yüzlü insan vardı bana göre. Yahudilere yaptıkları için Hitler e demediklerini bırakmayan insanlar kendi ülkesinde onlarla beraber yaşayan siyahileri insan yerine bile koymuyorlar. Ve bu yaptıklarının farkında bile değiller. Sanki bir adet, bir kanun gibi. Demek ki insan tanımı onlara göre değişen bir kavram. Amerikalılara göre siyahiler insandan sayılmazken, hitlere göre de yahudiler. Ama tek bir gerçek var aslında insan insandır. Dini dili ırkı ne olursa olsun. Ve adalet hepsi için geçerli olmalıdır. İşte bu kitapta da buna inanan insanların verdiği savaşı görüyoruz. Bu konu nasıl daha iyi anlatılırdı bilemiyorum.