Kitaba başlayıp biraz ilerlediğimde kitabın sonunu düşünmeye başlamıştım. Tahmin edememek adeta beni delirtiyor, beni kitaba bağlıyordu. Bu gece yine kitaba dalmışken aydınlanma yaşadım sonunda. Gerçekten Jülide biz bu aşkı nasıl bu kadar geç fark ettik? Sonunda itiraf geldiğinde ne yalan söyliyim kabullenmek istemedim. Resmen "Hayır, hayır olamaz ya." diye söylenip durdum. Pek çok olay anlam kazandı tabi bu aydınlanmayla. Geçmiş sayfalarda okuduğum yerler daha hoş gözüktü gözüme. Ama yine de aklım hep Şükran'da kaldı. Nazmi'nin akşam güneşiyle aşkını anlatışını okurken bile Şükran'a üzüldüm. Evet belki o aşkı çok güzel anlatmıştı yazar. Ama Şükran'a adeta hiç değinmemiş olması hayal kırıklığına uğrattı beni. Şükran hiç hissetmiş miydi mesela bu aşkı? Mutlu muydu mesela Nazmi ile onca yıl? Nazmi'nin kendisini sevdiğini mi düşünüyordu yoksa sevmediğini mi? Bu kadar fedakar yaşamak zorunda mıydın be Şükran? Ben bu kitabı Nazmi ve Jülide ile değil de o efsane kadın Şükran ile hatırlıyacağım. Benim için Şükran'ın onca fedakarlığı, o imkansız aşktan çok daha değerliydi çünkü.

Akşam GüneşiReşat Nuri Güntekin · İnkilâp Kitabevi · 20103,710 okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bayan Kaktüs.