Hep kusursuz olmak mükemmel görünmek istedim .Delice çabalar sarf ettim gözümün altındaki morluklar,bir türlü hoşnut olmadığım bedenim ve binlercesi için.Aynaya baktım sonra insanların güzellik dediği şeyi düşündüm gittikçe yaklaşıyordum güzel olmaya aslında.Mutlumuydum peki ? Mutlumuydum aynadaki gördüğüm bedenden ,boş gözlerden ? Kusurlarımın farkındayım yinede seviyorum bu görünümü
diyip avutuyordum kendimi gerçekten görünümümden hoşnut olduğuma kendimi bile inandirmistim belki de şimdi düşününce anlıyorum ki gözümde büyüttüğüm kusur sandığım şeyler beni ben yapan şeylermiş neden onları yok etmemizi istiyorlar neden klonlanmış mükemmel kusursuz estetik bebekleri haline gelmemizi istiyorlar?