Abdülmecid’den kalma bir hastalık
olan verem yüzünden 5 sene kadar yaşıyor ve vefat ediyor.
İçki iptilası pek olmayan ama anormal derecede sigara içen
bir zat... O çürük ciğer ve bakımsızlığın üstüne, bir de sigara
iptilasıyla çok uzun yaşayamıyor. Sevince de yasa da
dayanacak hali yok. Nitekim son torunu Necla Sultan
kendisine tebşir edildiği gün vefat ediyor. Öldükten sonra
alacaklılar hücum ediyor. 1926’da sürgüne gönderilen kızı
Sabiha Sultan küpelerini yollayarak cenazeyi hacizden
kurtarıyor. Bu sefer de nereye gömüleceği konusu sorun
oluyor. Türkiye’ye gömülmesi söz konusu değil. Damadı
Ömer Faruk Efendi, cenazeyi kurşun tabut içinde alarak
Beyrut’a getiriyor. Burada bir devlet reisi olarak ihtiramla
karşılanıyor. Hemen arkasından Şam’da, Suriye Cumhurreisi
Ömer Nami Efendi’nin babası Ahmet Nami Bey de –Sultan
Abdülhamid’in kızı Ayşe Sultan’ın kocası- gereken ihtiramı
gösteriyor ve Şam’da, Mimar Sinan’ın eseri olan
Süleymaniye Camii’nde hazireye gömülüyor. Halen kabri
oradadır.