"Tek suçu, ya da kusuru neşesizliği idi. Bir büyük adam gibi tasalı görünürdü." Ne çok dokunmuştu bu söz yüreğime bu kitabı okuduğumda..Daha çok küçüktüm.Okumaya meraklı..Her gördüğünü,bulduğunu okuyan bir kız çocuğuydum o zamanlar sekiz yaşlarında..Öğretmenimin kitaplığından bulduğum bu kitabı okul bahçesinde bir heyecanla bitirmiştim.Yaşım üç katına çıktı bende bir öğretmen oldum ama hala bu kitabı unutamadım.. Dünya da hiç üzülecek bir şey yok gibi neşeli olmamız beklenirdi..Bende böyleydim tek suçum her şeye üzülmemdi bu yüzdendir ki bu söz çok takıldı gönlüme.." Onun ağladığını duyan olmazdı. Ağlarsa içinden ağlardı."diye de bir alıntı ekliyorum son olarak kitap ta olsa içime çok dokunan cümleler vardı bu kitapta o yaşımda o kadar içerlemiştim ki bu sözlere kitap bile olsa haksızlık olarak görmüştüm kelimeleri..

Yılanlı BağKemalettin Tuğcu · Damla Yayınevi · 200050 okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

MAVİ