Kitabın ilk bölümünde Hallacı Mansur'un yaşadığı Abbasi dönemi hakkında bilgi verilmiş(dinin siyasette sembol olarak kalması, ekonomik çıkarların üstün gelmesi vb. konular). Sonrasında hayatı, idam kararı ve ölümü anlatılmış. Buraya kadar yazarın dili çok yalın ve hafifti. Kitabın vermek istediği mesaj " Hallacı Mansur Enel hak dediği için değil - ki o dönemdeki insanlar bunun küfür olmadığının idrakindeymiş - , her ortamda siyasileri açıkça eleştirdiği için idama mahkum oldu. Kitabın en son bölümünde Hallacı Mansur 'un Tavasin eseri var. Bir anda ağır ve sembolik bir dile geçilmiş. Bu bölümü okurken fazlasıyla zorlandım. Tevhid ve şeytan konusunda farklı fikirleri olduğunu anlayabildim.Benim gibi Tasavvuf bilginiz yeterli değilse Tavasin bölümünü yavaş ve araştırarak okumanızı tavsiye ederim.