Bir ağacın gövdesine yaslanıp
İnadına güneşe bakınca
Gölgesi ele vermeyen benliğimi
Dallarına asınca
Esen rüzgara bırakı veririm düşlerimi
Aklımda kalanlar kalır yaya
Zor kelimeler bulma uğraşından kurtulurum derken
Öylece sere serpe bir bekleyiş başlar
Son bulur tüm kaygılar
Saygısı ruhuma işler doğanın.
Dokununca bir el elime
Merhaba ile uyanınca bilincim
Ve son bulunca o gökyüzü yalnızlığım...
Harun KÜSMÜŞ
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.