Kitabın giriş kısmında şöyle bir ifade yer alıyor: " Bu kitap karanlık bir tablo sunuyor. Ama bu karanlık tabloya rağmen iradenin iyimserliğinden vazgeçmiyor. " Bu cümleyi okuyunca, kitabın benim şu an düşündüğümden daha karamsar olduğunu zannetmiştim; bence çizdiği tablo oldukça gerçekçi ve sonunda sunulan çözüm, her ne kadar soyut ve yetersiz olsa da gerçekten ümitvar. Öncelikle; yazar belli ki konu üzerine çok fazla okuma yapmış ve bunlardan çok fazla etkilenmiş çünkü bana göre biraz fazla alıntı vardı yazılarda, neredeyse her cümle bizi başka bir kitaba, makaleye yönlendiriyordu. Tabii bu, okuyucuyu yeni okumalara yönlendirmesi açısından güzel bir şey. Şiddet üzerine yazılmış olan baştaki bölümler bana pek yeni bir şey söylemediği gibi bireyselliği fazlaca eleştirmiş ve toplumlarda yükselen siyasî ve bireysel şiddet eğilimini biraz dar çerçeveden ele almış gibi gelmişti ama sonraki bölümler benim için doyurduydu. Çizdiği çerçeve çok geniş olmasa da o çerçeve içinde ele aldığı "tedirginlik" konusunu mümkün olduğunca çeşitlendirerek incelemiş bence yazar. Terörden sosyal medyaya, göçmenlikten bireyselleşmeye, vatandaşlık ve aidiyet bilincine kadar birçok başlık altında, içinde bulunduğumuz tedirginlik çağında yaşamanın anlamına dair birçok yazı mevcut kitapta. Benim için güzel bir okumaydı.

Tedirginlik ÇağıEvren Balta Paker · İletişim Yayıncılık · 201920 okunma

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.