Gönderi
VERONİKA GERÇEKTEN Mİ ÖLMEK İSTİYOR?
Son derece normal bir insan olduğuna inanan, yaşamındaki her şeyin aynı olduğunu düşünen, yaşlılıktan korkan, hayatını sürdürmekle hiçbir şey kazanmayacağını söyleyen, dünyayı değiştiremeyeceğini bildiği için kendini aciz gören ve ölmeye karar veren Veronika, gerçekten ölmek istedi mi? Yoksa bazı intiharlar gibi bu da bir yardım çağrısı mıydı?
Pek çok şeye sahip olan, piyano çalan, bir kütüphanede çalışan, her öğlen aynı bankta oturup karnını doyuran, renkli bir yaşamı olan Veronika, kendini öldürmeye karar verince aklıma Şükrü Erbaş'ın "Benim kıyısında saygıyla beklediğim olanak başkalarının çiğneyip attığı bir sıradanlıktı." cümlesi geldi. Veronika sen gerçekten normallik nedir bilmiyorsun.
Akıl hastanesine yatışı sayesinde tedavisinin başka tedavilere yol açması ile bir işe yarayan Veronika'nın kimlik bunalımı ve intihar girişimini okurken kendisinden sıkıldım. Ama Eduard ve Mari'nin yaşamları onunla kıyasladığımızda çok daha altyapılı ve anlamlıydı.
Kitabın sonunu oldukça beğendim ama ipucu verilmesini sevmediğim için tek kelime edemem.
Okuyun ve kitabı biraz sıkılmış, biraz gülümseyerek ama mutlaka ölüm ve yaşam hakkında düşünerek kapatın.
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.