Hayata dair ne varsa bu kitapta da onu buldum. . Kitabı anlatmak yerine kitaptan en sevdiğim yerlerden birini sizlerle paylaşacağım. "Büyümek, yetişkin insanlar sınıfına dahil olmak için can atıyorduk, büyüdük ve unuttuk. Okul hayatımız başladı, sınavlarla boğuştuk, başardık ve unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Üniversite sınavlarımız, dualarımız, başarılarımız... Kazandık ve unuttuk. Üniversitede okuduk, unutulanları öğrendik kitaplardan, hocalarımızdan ve unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Bir iş sahibi olmaktı şimdi en önemli amacımız, işimiz oldu ve unuttuk. Aşık olduk, ona kavuşup onunla evlenmekti en büyük amacımız. Evlendik ve unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Çocuk istiyorduk, evlat sevgimiz burnumuzda tütüyordu. Allah verdi ve unuttuk. Başımızı sokacak bir evimiz, işimizi görecek bir arabamız olsun istedik. Sahip olduk ve unuttuk. Yükselmeyi, kariyer ve makam sahibi olmayı çok istedik. Oldu ve unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Hayat şartları malum idi. Biraz da zengin olmak gerekiyordu. Zengin olduk ve unuttuk. Yakınlarımız, dostlarımız hasta oldu. Hâllerini görüp üzüldük. Her şeyin başı sağlık, deyip durduk. Ama kendimiz sağlıklı olduğumuz için, yanlarından ayrılınca unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Kendimiz hasta olduk. Acılar çekerken, sağlığımız dışındaki dünyevi değerlerin hiçbir anlamı olmadığını fark ettik. İyileştik ve unuttuk. Sevdiklerimizi kaybettik, üzülüp ağladık ve unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Sıkıntılı olduğumuzda hep dua ettik. Sıkıntımızı gidince, bunu kendi bilgi ve gücümüzle başardığımızı sandık (Zümer 39/49), yani unuttuk. Kısacası acizliğimiz unuttuk, sıkıntılarımız unuttuk, parasızlığımızı unuttuk, hasretlerimizi unuttuk, üzüntülerimizi unuttuk, savaşları unuttuk, depremleri unuttuk, düşmanlarımızı unuttuk, özetle çıktığımız her basamakta önceki basamaktaki hâlimizi unuttuk. Evet böyle olunca, bulunduğumuz basamaktaki sevinçlerimizi yaşamayı da unuttuk. Çünkü insan unutkandır. Bu unutkanlık bize bir ceza verdi: doyumsuzluk. Doyumsuzluk hırsımızı artırdı. Hırsımız gözümüzü kararttı. Kararan gözümüz kalbimizi katılaştırdı. Katılaşan kalbe sevgi nüfuz edemez oldu. Sevgisiz bir hayat ise insanı hiç mutlu etmedi." . Buraya en sevdiğim alıntılardan birini bırakıyorum... #87147238 . İyi okumalar :))

Hayata DairMustafa Yıldırım · Tibyan Yayıncılık · 201188 okunma

·

93 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dâreyn