Kinyas ve Kayra adeta insanoğlunun sosyal bir varlık olduğunu ve toplumla olan parça-bütün ilişkisinin tam da aksini anlatan bir eserdir. İnsanoğlu doğası gereği kök salmak ister (yere, kişiye, topluma, eşyaya vs.) aidiyet ister, bir şeyin parçası olmak ister. Bu iki karakter ise söz konusu aidiyet kavramından o kadar uzaktır ki bireysellik ve yalnızlık kavramlarının vücut bulmuş halidir denilebilir.
