Gönderi
Olağanüstü Bir Gece - Stefan Zweig
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şey yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Herkese merhabalar, bugün buraya uzun zamandan sonra ilk gönderi atışım. Epey vakit geçince insan ne yapacağını şaşırıyor adeta, sudan çıkmış balığa dönüyorsun tabii.
Sudan çıkmış balık misali derken bu kitaptaki karakter de böyle. Kendisine olağanüstü bir gece yaratmak için dışarıya çıkıyor ama adeta eblek eblek bakıyor etrafa. Ne de olsa hayatından tamamen bıkmış, tükenmiş. Kendine bir anlam aramak için uğraşıyor. Hatta bir para bulduğunda bile onu vermek ya da vermemek adına kırk bin takla atıyor.
Zaten kendi iç hesaplaşmalarını yaşaması ve psikolojik tahlilleriyle meşhur olan Zweig, burada da aynı iç dünyaya doğru götürmüş karakteri.
Bu kitabı, okuduğum diğer Stefan Zweig kitapları kadar sevmedim. Çünkü sürekli olağanüstü bir gecede şöyle oldu, gibisinden cümleler çok sık geçtiği için olağanüstü yanını epey yitirdi.
Ama finali fena etkiledi beni. Ne olduğunu söylersem sürprizi kaçar ama o kısma baktığınızda sanki içinizdeki tüm sıkıntıları gökyüzüne doğru yollamış gibi oluyor. Ve karakterimizin başkalarına mutluluk vermenin anlamını keşfedince içim ısındı. Bu yüzden özellikle finaline kadar gelmeye dikkat edin. ❤
Bu arada yeni temayı nasıl buldunuz? Hem sade hem de şık bir şeyler yapmak istedim, umarım bir şeyler yapmışımdır.
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.