sırça sabah yaka çiçeği
son kez sarıl diyorum
kollar ve yüzler, derin
öyle sarıl ki kopmasın bir daha o tel
bu gülüşü tanıyorum son kez
iyi yürekli babaların çökkün yüzleri
...
bu gülüşü tanıyorum ama annem değil
biri kapıyor dünyaya açtığım pencereyi
senin bu gülüşün incecik, aklımı oyuyor
upuzun günleriyle kısacık yaz mevsimi
Sayfa 23Kitabı okudu
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.