Gönderi

Bosna Savaşında Bir Çocuk
... "Yemeğimiz yoktu. Hiçbir şeyimiz yoktu. Ancak ben Çikolatayı çok severdim, bazen gider annemden tatlı isterdim. Ne zaman tatlı istesem annem benimle oyun oynardı. " tatlı var ama gözlerini kapatacaksın ve ben seni öpene kadar açmayacaksın. " derdi, gözlerimi kapatmış gibi yapardım. Annem bayat ekmeğin üzerine hızlıca toz şeker döker, birazcık ıslatır ve daha sonra ağzıma bir parça koyardı. "bu tulumba tatlısı" derdi. Ben ekmeği çiğnerken yanağıma öpücük kondururdu. Böylece ben tatlıyı görmeden yemiş olurdum. Bir gün tulumba, bir gün baklava, bir gün başka bir şey ama her gün aynı ekmeği farklı tatlıymış gibi yerdim afiyetle.. Bu Avrupalılar denen adamlara çok kızıyorum. Sadece çocuklar için küçücük bir izin verseler olmaz mıydı? Saraybosna'ya birkaç kutu çikolata gönderilirse ne olurdu sanki, ben onları silah yapmazdım ki..
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.