Bir idam mahkumunun son günlerini konu almakta kitap. Victor Hugo bir idam sahnesine denk geldikten sonra yazıyor bu kitabını. İdam cezasına karşı olduğunu empati kurarak iletiyor okuyucuya. İdam cezası yerine müebbet hapis cezasını savunuyor. Cezanın bireysel olduğunu fakat idam cezasıyla aslında bir ailenin cezalandırıldığını vurguluyor. Giyotin bıçağının işkenceye dönüşen hali ve bu sadist gösteriyi izlemekten mest olan halkı eleştiriyor sık sık mahkum gözüyle. O sahneyi izleyenlerden birisi olarak üzerine düşeni yapıyor ve farkındalık oluşturuyor. İşte Victor Hugo’yu edebiyat dünyasında devleştiren nokta tam olarak bu; toplumun problemlerini görmek ve çözüm üretmek. Sefiller’le ekmek çaldığı için onu ağır cezaya mahkum eden sonrasında ise onu dışlayan yasaları toplumu konu edinerek aslında suça iten sebepleri de sundu dünyaya. Suçluların cezalandırılmasının yanında onları bu suçlara iten toplumsal noktalara değindi her karakteriyle. Ve ondan sonra çok şey değişti eminim. Ki bu kitabında da idam mahkumumun sefiller’deki karaktere benzer biriyle karşılaşmasını, konuşmasını konu edindi. Ve ölüme giden bir insanı o kadar samimi yansıttı ki okura. Son olarak bir yerde okuduğum bir kesiti hatırladım. Bir idam mahkumu idama giderken önüne çıkan çamura basmayarak yanından geçiyor çünkü son ana kadar umut ve ümit besliyor. Bu kitapla o umudu hatırlayıp daha bir içselleştirdım. Victor Hugo bir yazar olarak sadece kendi dönemini değil hala günümüzü de aydınlatarak yazarlık görevini hakkıyla yerine getirdiğini kanıtladı bir kez daha

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023121.2k okunma

·

9 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sum_786