Zarife adına orospuluk denen şeyin kendi seçimleri olduğunu ve bunu şaşaalı, parlak, ışıltılı günler görmek istediği için bile isteye seçtiğini söylüyor ama söylediği bir şey daha var. Sadece kadına mı denir orospu. Erkeğin de yok mudur bu sıfatı taşıyanı. Hatta bırakın sadece erkeği genel anlanda insanların herhangi bir çıkar için olsun, bir başkasını kırmak ve kandırmak adıyla olsun, göründüğü ile gizlediği yüzü farklı olanlar olsun... Bunlar da bi bakıma değil midir orospu. Ahlak, bize sunulanlar karşısında dünyaya geldiğimiz biçimde, ekonomik, dinsel, siyasal çizginin dışına çıkmamayı öğütler. Aynı ahlak size çalışan ile bize çalışan arasında fark da güder. Zenginin yaptığına kaçamak, fakirin yaptığına orospuluk der. Zarife yaşadığı şeylerin istediği hayatı sağlayana kadar kötü şeyler olduğunu kabul ediyor ama diyor ki; ya tüm hayallerimden vazgeçip televizyonun ve gazetelerin yazıp söylediği bir hayatı uzaktan seyredecek ya da onların yaşadığı hayatı, taşıdığım hayalleri gerçekleştirecektim. Zarife ikinci yolu seçer. Bu yol dışarıdan bakıldığında iğrenilecek bir hayat, aforoz edilesi bir yaşamdır ama Zarife'nin kavuşmak istediği rahatlıktır da.

ZarifeDeniz Kavukçuoğlu · Can Yayınları · 2008120 okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis