Bu hissi bu boşluğu ve bu donukluğu biliyorum.O kapı hırpalar o kapı büyütür çocuk yanını.Bir bilmece gibi bulmaya çalışırsın labirentlerde kendini.Çıkmaz sokaklarından çıkarlar.Bütün varlığı kadar yok olur herşey.Hep güzel hikayeler anlatanların rüyaları kabusa dönüştürdüğünü öğreneli çok oldu.Hala hikayelere inanmaya devam etmek nasıl bir his ama.Lakin eskiden hikaye olduğundan bi haberdin yaşayacak gibi dinlediğin hikayeler bitti.Artık hikayeleri seçiyorsun ve gerçekleri yaşıyorsun.Ellerine sonbahar kokusu bulaşır.Gözlerine sağanak yağmur.Çok geç değil yeşillerde sararır...Belki belki örtü olursun,belki rüzgar...
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.