Bu aralar fazlaca şiir kitabı okuyorum. Yılların eksikliğini giderircesine sanki.
Özdemir Asaf ergenlik dönemimizde, onun olsa da olmasa da adını kullanarak binlerce alıntı paylaştığımız yazarlardan biri. Beni bu konuda en çok üzense kimsenin kitabının kapağını açmadan onu tanıdığını sanması.
Kısa, az ve öz şiirleri var Özdemir Asaf’ın bu kitabında. Tek satırla özetliyor düşüncesini. Kitabın her tarafı çizili neredeyse. Dili oldukça yalın. Ancak sözcükleri anlam dolu. (Hala öğrenemedim inceleme yazmayı, özellikle bir şairi anlatmayı...)
“Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz.” diyerek keyifli okumalar diliyorum :)
