Sinir bozucu bir şekilde her şey havada bitiyor gibi ama öyle değil. Yazar Okuyucuyu sürekli olayın içine çekmeye çalışıyor. Kitabın sonunda yazar bir ipucu veriyor ve gerisini okuyucuya bırakıyor. Aslında olay şu: Bartleby i sahibine ulaşmamış bir mektup olarak düşünürsek ve kendisi de zaten bu tür mektupları yakmakla görevli bir memur olarak yıllarca postanede çalışmış. Kendisinin bir gün o mektupların yakıldığı gibi öleceğini biliyordu. Bu yüzden pasif bir direniş olarak her şeyi yapmamaya tercih ediyordu. Yemiyor içmiyordu. Ve kimseye ne bir minnet ne bir nefret duymuyordu. Sadece sahipsiz zarfların içinde ne olduğunun(para,yüzük,arkadaşlık) bir önemi olmadığı gibi yakılacağı günü bekliyordu bu yüzden de kimseyle konuşmuyordu. Çünkü o artık sahibine ulaşmamış bir mektuptur. Ulaşsa da bir şeyi değiştirecek zaman tükenmişti. Sadece ölemeyi bekleyecek sabit bir mekan istiyordu. Bu onun için bir işyeri, bir apartman binası veya bir hapishane olabilirdi. Elbette bu anlamsız bir ölüm değildi. Onun ölümü bize bu hayatta yapmamayı tercih etme, veya gitmeyi gelmeyi tercih etmeme gibi bir hakkımızın olduğunu hatırlatıyor. Ucunda ölüm bile olsa.

Katip BartlebyHerman Melville · Turkuvaz Kitap · 202012,2bin okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.