Yazarın perspektifinden yaşamı seyretmek gibiydi.
Melankolinin hüküm sürdüğü bakış açısında intihar eden, yaşamlarının mümkünsüzlüğünden beslenen insanlar..
Kitapta insanların tüketme ve bitirme arzuları konu olarak çok ince işlenmiş. Tüketecek bişe kalmadığında kendini yok eden insanlık modelleri çizilmiş satırlara.
Ve tüm bu karamsarlığın ortasında yaşama tutunmak için umut gibi zerk edilen bir çocuk gülümsemesi.
