Yorgundu.
Yemek getirdiler, yemedi.
Sigara çıkardı.
Kahve istedi.
“Biliyor musun İsmet” dedi...
“Bir rüya görmüş gibiyim.”
Karabasanla başlayan,
Üç yıl üç ay 22 gün süren,
Mucizeyle biten bir rüya.
Çiçekler açıyordu İzmir’in dağlarında.
Sayfa 445Kitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.