Gönderi

Kentlerin barış zamanında geceleri nasıl gözüktüğünü hatırlamıyorum bile. Binlerce ışık, pırıl pırıl caddeler, bunun ne demek olduğunu bilmiyorum. Bildiğim yalnızca karartmalar, zifiri karanlıkta bombardıman, sonra işgaller, korku, gizlenmek ve soğuk. Ya mutluluk? Bir zamanlar düşleri süsleyen bu sözcük nasıl olmuş da böyle paramparça olmuştu? Buz gibi soğuk bir oda mutluluk demekti, bir ekmek, bir bodrum katı, ateş altında olmayan bir yer mutluluk demekti.
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.