İvan İlyiç'in Ölümü eseri, Tolstoy'un yargıç olan kahramanının ölümü, anıları ve ölümü sonrası yakınlarının bencilliği üzerine kurulmuştur.
İvan İlyiç hayatı boyunca çalışıp didinir, daha fazla kazanmak daha da yükselmek için hırslanır, ailesiyle rahat, lüks bir yaşam sürmek ister ve bunu kendince de başarmıştır.Ama geçirdiği talihsiz bir kaza sonucunda hastalanır ve bu hastalık, acılarla, ağrılarla onu ölüme götürür.İvan İlyiç, ölüm döşeğindeyken hayatını sorgulamaya başlar.Yıllarca omzunda ağır bir yükle yaşamış, başkaları ona imrenirken onun yaşamı ise ayaklarının altından kayıp gitmiştir.Hayatı gerektiği gibi yaşadığını düşünürken, ölüme yaklaştığı sırada, aslında görevinin, yaşam düzeninin, aile anlayışının, toplumla olan ilişkilerinin yanlış olabilme ihtimalini düşünür.
Çünkü yalnızdır İvan İlyiç.Ailesiyle olmasına rağmen yalnızdır.Ailesinin yalancı bakışları, ilgileri onu hayattan daha da soğutur.Hiç sevmediği yalanın en yakınlarından gelmesi onu daha da yaralar.Evin uşaklarını kendine daha yakın hisseder.
İvan İlyiç ölüm döşeğindeyken çocukluğundan bu yana yaşadıklarını anımsar ve en güzel, saf, masum günlerinin çocukluğuna ait olduğunu hatırlar, yalanlarla, hırslarla kirlenmemiştir.Haklıdır da.Ailesi ve yakın arkadaşları onun ölümünden sonra koltuk sevdasına, para hırsına düştüler. Bunca yaşadığı, kendini kaybedip çalışarak geçirdiği hayatın anlamsızlığına daha da acır İvan İlyiç.
Ölüm ve yaşam üzerine düşündüren Tolstoy, kısa ama hacimli bir eser bırakmış bize. Hayata dair anlamlı dersler alabileceğimiz bir yapıt.
Herkese iyi okumalar...
