Sarmal Bir Olumsuzluk Biçimi ya da Möbius Şeridi
Örneğin İtalya’daki bombalı saldırılar kimin işidir? Aşırı sol grupların mı? Aşırı sağ provokasyonun mu, yoksa tüm aşırı uçlara mensup teröristlere karşı bir tepki oluşturabilmek amacıyla iktidardaki merkez sağcıların işi mi? Belki de güvenlik güçlerinden vazgeçilemeyeceğini göstermek isteyen bir polis senaryosudur! Bütün bunlarda bir gerçeklik payı vardır. Ortada bir kanıt olup olmaması ya da olguların nesnelliği çılgınca yorumlar yapılmasını engelleyememektedir. Bunun nedeni simülasyon mantığının her şeyi egemenliği altına almış olmasıdır. Bu mantığın bir olgular ve nedenler mantığıyla hiçbir ilişkisi yoktur. Çünkü simülasyonun en belirgin özelliği en önemsiz olguları bile kapsayan gerçeğin yerini almış modellerden oluşmasıdır.
Sayfa 34
·
2 görüntüleme
Önce modeller vardır. Bir bomba gibi yörüngeye yerleştirilen bu modeller olayın gerçek çekim merkezini oluşturmaktadırlar. Bu yüzden olguların kendilerine özgü bir rotaları yoktur. Modeller aracılığıyla olgulara ulaşılmaktadır. Tek bir
olgunun tüm modellere ait olabilmesi mümkündür. Bu önceden belirlenmişlik, bu daha doğmadan önce ad koyma işlemi, bu kısa devre yaptırma eylemi, modelle olgunun birbirlerine
karıştırılması (olguyla model arasında anlamsal bir fark yoktur. Negatif bir elektrik akımı da yoktur. İçin için kaynayan zıt kutuplar) vardır. Modelle olgunun birbirlerine karıştırılması her defasında çelişkili olanlar da dahil olmak üzere bin bir türlü
yorumun yapılmasına neden olmaktadır. Genelleştirilmiş bir süreçten yola çıkılarak modeller gibi, değiş tokuş edilebildikleri ölçüde bir gerçekliğe kavuşabilen olgularla ilgili bu yorumların hepsi geçerlidir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.