Öncelikle bir an önce kitabı bitirip müzeye gitmek istiyordum ancak pandemi nedeniyle müzenin şu an kapalı olduğunu öğrendim çok üzüldüm. Okurken mutlaka bu eşyaları görmeliyim diye hissediyordum. Okumaya ilk başladığımda gece yarısıydı ve birkaç sayfa okuyup bırakırım demiştim 50-60 sayfa okumuşum fark bile etmedim içine alıyor roman insanı. Önceleri Kemal'e çok kızdım nasıl nişanlısı varken başka birine aşık olabilir diye. Sonra nişan oldu bitti Fusün ortadan kayboldu Sibel Kemal'in bu durumunu bilmesine rağmen ona inatla yapıştı diye sibel'e de kızdım. Sonra Fusün'un tam 8 yıl Kemal'e eziyet çektirmesine de kızdım abartı buldum. Hatta sondaki trafik kazası baya baya canımı sıktı ne gerek vardı dedim. Ama Kemal'in Orhan Pamuk ile anlaşarak müzesini roman yaptırma fikri nerdeyse gerçekten inanacağım bir hikayeydi hatta öyle olsun istedim ama yazarın sonunda açıkladığı Kemal siz misiniz? Sorusuna cevabı gerçeği gösterdi. Baştan aşağı hep öfke hem merak duyduğum mutsuz sonla biten ama aşırı ilgimi çeken bir romandı. Romanın içinde gerçekten bilet var ve müze açılır açılmaz koşa koşa gitmeyi o eşyaları görmeyi istiyorum
