Ah şu gibiler! Hiçbir zaman gerçeğin yerini tutmuyorlar. Kişi gerçeklerden mahrum olunca, gerçekleri, gerçeği dile getiremez hale gelince, gerçeğin dişına çıkınca, bu sefer ne yapıp edip 'gibi- lere' başvuruyor;"mış gibi, miş gibi" demeye başlıyor. Muhayyel bir dünyada 'gibiler' aracılığıyla ve dahi benzetmelerin yardımıyla düşünmeyi deniyor.