Önceki hayatında Evangelist Hristiyan olduğu halde, evlendikten sonra kendini ateist, agnostik ve apateist olarak tanımlayan yazarımız, kitap boyunca "Nesnel Ahlak"ın dinden bağımsız olduğu tezini savunmakta. Başlangıçta savunduğu tez ile ve akıcı diliyle dikkatimi çekse de bir süre sonra aynı argümanları tekrar tekrar sunması kitabı sıkıcı hale getirdi. Dinin ahlak "neden"i ile yaptığı açıklamalarda öne sürdüğü eleştirilerin tıpkısını, ahlakı "seküler neden" açısından incelerken de dile getirdi. Başka bir deyimle, savunduğu ve eleştirdiği aynı şeydi. Ahlakın çıkar sebepli olmasını din açısından eleştirirken iş seküler noktaya geldiğinde, aynı çıkar sebebini mantıklı göstermeye çalışmıştı. Verdiği bazı örneklerin ne kadar yüzeysel olduğunu, etraflıca düşünülmemiş ve "hikmet" nazarıyla bakılmamış olduğunu açıkça görebiliyoruz kitap boyunca. Kitabın hacmini küçük tutma gerekçesiyle "din" olarak yalnızca Evangelist Hristiyanlığı ele alması da konunun ne kadar kısır bir bakış açısıyla ele alındığına bir diğer örnekti. Sonuç olarak, ahlakın dinden bağımsız olduğunu kendince haklı sebeplerle dile getiren yazarımıza karşın bu konudaki görüşüm etraflıca şu: Kendini ateist olarak tanımlayan insanların sahip olduğu "Nesnel ahlak" olgusu ve diğer tahrif olmuş dinlerin (çok tanrılılar da dahil) sahip olduğu ahlak düşüncesi Hz. Adem zamanından bu yana Peygamberler vasıtasıyla bize öğretilen ahlakın ve Yaratılışımızda fıtratımıza yerleştirilmiş kötüye rağmen iyiye yönelme arzusunun bir sonucu. İlk insandan bu yana bize öğretilmiş ahlakı yaşıyoruz gerek teist gerek ateistler olarak; bozulmuş ve değişmiş olsa bile. Bunun kaynağını farklı yorumlamakla yollarımız ayrılıyor.

Tanrısız Ahlak?Walter Sinnott Armstrong · Ayrıntı Yayınları · 2011431 okunma

··

229 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ruínas