Bittikçe başa sarıp sarıp...
Üstad sayfa 29'da "Gönüller yanarak kavuşacaktı" diyor. Gönüllerimizi zamanı, mekanı hiçe sayıp yakıyor. Orda en içerde bir şey var. Tam ordan vuruyor insanı. Vuruyor. O nasıl bir vuruştu, diyorsun.. Bir daha vursun diye bekliyorsun sadece.
Bittikçe başa sarıp sarıp...