Dilbilimde, gösterilenin öz niteliği, özellikle "gerçeklik" derecesine
ilişkin tartışmalara yol açmıştır. Ne var ki, bütün bu tartışmalarda, gösteri-
lenin bir "nesne" değil de, ”nesne"nin zihinsel bir tasarımı olduğu vurgu-
lanmıştır. Wallon'un gösterge tanımında, bu tasarımsal özelliğin, belirtiye
ve belirtkeye karşıt olarak, göstergenin ve simgenin ayırıcı bir niteliğini
oluşturduğunu gördük. Saussure de, gösterilenin zihinsel özniteliğini,
kavram terimini kullanarak iyi belirtmiştir: Öküz sözcüğünün gösterileni,
hayvanın kendisi değil, onun zihinsel imgesidir