Özel mülkiyet, tabiatın eteğinde tek parça olarak, birlik halinde, hür ve müreffeh yaşayan kabilelerden oluşan insan toplumlarının iki düşman kutuba dönüşmesine neden oldu. Kabile geleneğinde herkesin ortak
olduğu sosyal alandaki özel mülkiyete ilişkin katılımcı tavır, kurt ile kuzunun ilişkisine benzeyen iki zıt kutbun ilişkisine dönüştü. Artık biri diğerini köleleştirme ye, diğeri de ondan intikam alma uğraşısına tutuştu. Bu iki grubun düşmanca ilişkilerini takiben, her iki grupta ahlâkî hastalıklar ve binlerce fesat
mikrobu ortaya çıktı; zayıf ve mahrum kalan grup intikamcı, yırtıcı, hırsız, asi, dalkavuk, meddah, hizmetkâr, köle veya uşak oldu.
Kuvvetli grup ise zalim, aldatıcı, yalancı, halk ve insanlık düşmanı, gözü doymaz ve hırslı “para biriktiren fare” haline geldi. Gitgide yeni zevklerin peşine düştü. Daha çok mal ve altın biriktirmek için her firsata dört elle yapıştı, ihtiyaç duymadığı halde o kadar mal biriktirip yağmaladı ki, bunlar yaşami boyunca kendisi için yeterli olduğu gibi, kendisinden sonra gelecek nesillere de yeter de artar oldu. Sonra bunlar
arasında paragöz-lük, altın, yağma hırsı, zorbalık ve bir tür sadizm olan halka eziyet etme ve onlara zulmetme hastalığı belirdi.
Sayfa 432Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.