Sevgili Gündüz Vassaf’ın ilk baskısını 1999 yılında yapan kitabına, aslında Ağustos ayında başladım. Ancak uzun samandır içinde debelendiğim okuyamama hastalığından kurtulmam eylül ayını buldu. Kendimde okuma gücünü bulur bulmaz sarıldığım canım kitap, adının da vadettiği üzere günlük hayatta totalitarizmin nasıl zihnimize işlediğini ve nasıl normalleştirdiğimizi anlatıyor. Yazarın totalitarizmle, yani en geniş anlamıyla güç sahibi olanların, toplumun ve bireylerin her alanda hayatını ilmek ilmek düzenlemeleriyle ilgili fikirlerini ve deneyimlerini okuyoruz. Aslında çoktan böyle işlemesine alıştığımız düzenin temelinde yatan fikirlerin neler olduğu üzerine derin derin düşündürüyor. Gündüz Beyin eleştirel kimliğine hayran olduğumu belirtmem gerek. Hayata bir hatta on adım geriden bakmamı ve daha geniş bir perdeden duymamı sağladığını söyleyebilirim. Düşündürmesi yönüyle kolay hazmedilir bir kitap değil, çünkü üzerine kafa yorulacak çok fikir var. Özellikle bazı düşüncelerine ve dikkat çektiği noktalara epey şaşırdım. Bu nedenle “Hakkını vererek okuyayım.” diyorsanız düşünmeye bol bol enerji ve zaman ayırabileceğiniz bir zamanda okumanızı tavsiye ederim. Elbette beğendim demek, yazarın söylediklerini kanun kabul ettim demek değil. Her fikir, her kitap, her görüşte ve hatta hayatın herhangi bir alanında olduğu gibi burada da katılmadığım pek çok fikir yer alıyor. Hayata eleştirel pencereden bakan pek çok kitapta olduğu gibi okurken katılmadığımız fikirlerin yer alması çok normal. Her şey zıddıyla var olduğundan insanın sevdiği kadar sevmediklerine de vakit ayırması ve değer vermesi önemli. Zaten bu şekilde katılmadığımız fikirler üzerine de düşünerek, katıldığımız fikirleri en iyi şekilde savunmaz mıyız? Bu nedenle kitabın bana kattıkları daha da değerli hale geldi gözümde. Totalitarizm örneklerinin yanı sıra insanlığın cehennem, gece, ölüm gibi “kötü” atfettikleri kavramların aslında o kadar da kötü olmadığını kanıtlamak isteyen bir rüzgâr esiyor. Gerçi adından da bu niyet oldukça belirgin değil mi zaten: Cehenneme Övgü. Bir yandan “normal” kabul edilene eleştiriler sunarken bir yandan insanlığın kötücül hisler atfettiği kavramları farklı bir bakış açısıyla yeniden gözden geçirmeye davet ediyor. Okurken aklımdan geçen düşünceler şöyleydi: Hakikaten toplumca böyle bir durumu yaşıyoruz. Ama arkasında böyle bir neden yatabileceğini hiç düşünmemiştim.

Cehenneme ÖvgüGündüz Vassaf · İletişim Yayınları · 20209,9bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Huriye Aksu