Romancının buluşu, ruhun nüfuz edemediği bölümlerin yerine,
eşit miktarda manevi, yani ruhumuzun özümleyebileceği unsur
koymaktı. Bu noktadan itibaren, bu yeni türdeki varlıkların
eylemlerinin, duygularının, biz onları kendimize mal ettiğimize,
artık bizim içimizde oluştuklarına, kitabın sayfalarını coşkuyla
çevirirken nefes alıp verişimizi, bakışlarımızın yoğunluğunu onlar belirlediğine göre, bize gerçek gibi görünmesinin ne önemi
vardır?