Kitabı bitirdikten sonra notlarımı toparladım, birçok okuyucunun yorumunu inceledim. Ancak daha çok özet gibi geldiler bana. Ben de eseri şöyle ifade edebilirim; "İnsan, kendisiyle kaldıkça dünyayı yeniden kurar. Bunun harcında düşler vardır, ustası zihindir." Kitap asla bir konu kopukluğu taşımıyor, her şey gayet net bir akış içinde. Dört farklı bölümden oluşuyor ve en çok dikkat ettiğim husus aynı nesnelerin bu birbirinden farklı hikayelere serpiştirlmiş olması, ki bu okuyucuyu anlatıcının o kurgulamacı dünyasına adapte ediyor. Ve şunu diyebilirim; nesneleri insan(sı)laştırmak ve insana özgü olanları nesneleştirerek düşünceleri, görüngüleri bunun etrafında yeniden kurgulamak, aslında Gogol'un yarattığı "deli"nin insanlığa bir nasihatı bile olabilir. Çünkü anlam arayışları ve buna bağlı olarak çırpınışlar var burada. Gogol yaşamı boyunca düzene karşı hem öne çıkan hem de ustaca geri çekilen bir yazar olmuş. Eseri bir sistem eleştirisi sayanlarda oluyor haliyle. Ancak bana göre eserin tüm kısımları, nefes almaktan başka bir hayat belirtisi gösteremeyen ve ne yazık ki bundan da vazgeçemeyen kahır dolu insanın, meşgalelerini hayatının birer öznesi haline getirmiş olmasını içeriyor. Yani sürekli tekrar edilen isimler, özneler, objeler aslında insanın kendi benliğinde var olma çabasına birer isnad oluyor... Palto kısmında başta bir tür Kul Ahmet bulabilirsiniz ancak ilerledikçe hayatı boyunca bir amaca ilk kez dahil olan insanın bir nesne üzerinden anlam arayışının ve "önem" kavrayışının ızdırabını görmek göz yaşatır cinsten. Keyifli okumalar...

Bir Delinin Hatıra DefteriNikolay Gogol · Olympia Yayınları · 20209.8k okunma

··

3 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erkan Tekin