Əsərin ən sonlarına qədər Frau Schmitzin bir çox hərəkətinin səbəbini nə qədər öz-özlüyümdə araşdırmış olsam da, bu səbəbin oxuma-yazmayla əlaqədar olması ağlıma belə gəlməmişdi. Bəlkə də əsərin məni bu qədər təəccübləndirməsinin səbəbi də elə bu oldu. Başdan sona qədər sonu necə olar deyə düşünüb durdum. Maksimum nə olabilərdi ki? Hələ hələ əsərin ən başlarında) düşünürdüm ki, yəqin ki, “aşkın yaşı yok” teorisi ilə ya evləndirilərlər, ya da Michael əsl sevginin bu olmadığını düşünüb ayrılmağı seçər. Kim deyərdi ki, məsələ bu yerlərə gələcək.. Əsərin filminin çəkilməsi çox düzgün yanaşma olub məncə. Tam da filmi çəkiləcək bir əsər ərzəyə gətirib yazıçı. Qürur, şəxsiyyətin alçaldılma qorxusu, əsl dəyərlər kimi mövzulara hədsiz həssaslıqla yer verilib. Sevərək oxudum, filmini də sevərək izləyəcəyəm
