Bu eser ziyadesiyle değerlendirmeyi hak ediyor. Aslında bu; ‘ziyadesiyle okunmayı da hak ediyor’ anlamına geliyor ve biz değerlendirmemiz ile gerçekte sadece bunu ispat etmeye çalışacağız. Öncelikle belirtilmesi gerekir ki; dönemimiz Tanrısız alem tasavvurunu geride bırakmış ve ateist inançsızlığı nihayet eritmiştir. İnsanlar artık, adını her ne koyarlarsa koysun ve nasıl tasavvur ederlerse etsinler bir aşkın güce, yahut içkin bir varlığa yani Tanrı dediğimiz şeye farklı biçimlerde tamamen inanmaktadırlar. İnsanların kafasını kurcalayan ve ciddi şüphelerine neden olan, dahası birbirleri arasında münakaşayada neden olan şey ise Tanrı-insan ilişkisidir. Bu bağlamda klasik dinler, ilahi iradeye insan iradesini kurban ederken, felsefenin rabliğinde kemale ermiş kollektif bilinç ve bu bilincin eğittiği modern bilinç ise mutlak hür iradeye inanmakta ve savunmaktadır. Dolayısıyla dini bilinç ile modern insanı bilinci daimi bir çatışma halinde yaşanmaktadır. İşte tam olarak eserin noktaladığı ve her türlü çatışmaya dur demek için sonuçla geldiği ve dolaylı olarak tarafını belirttiği yer de burasıdır. Eser ve eserdeki mefkure; insana, hür iradeye dayalı deist bir dini anlayış sunar. Üstelik bu din, döneminin konjonktüründen sebep bilimden ve evrensel teorilerden bağımsız değildir. Bilakis, dini gerekliliklerin yanında, bütünsel ve evrensel bir bilinç ve bunun yanında umut da sunar. Üstelik dindarı da dini bir gereklilik olarak ayrıcalıklıdır ve kemali bu anlayış ile elde edebilir. Böyle dedik diye kurumsal bir dini anlayış tahayyül edilmesin tasavvurlarda! Bu anlayış diğerlerinden farklı olarak içerisine tüm bilimsel gerçekleri, rasyonel izahları ve spiritüel hakikatleri almaktadır. Üstelik bir diğer farkıda Tanrı anlayışının Deist Tanrı algısına da müsait olmasıdır. Eserde tüm bunları anlatan dil, gayet yalın ve akıcı. Lakin bu anlayışın bilimsel temellerle ispat edilmeye çalışıldığı bölüm biraz boğucu. Ya da akademik lisandan nefret eden ben, burayı böyle algıladım ve tamamen subjektif bir hissi tanımlıyorum şuan. Ama bu yazarı eleştirdiğim anlamına da gelmiyor. Bu bölümün gerekliliğini gayet iyi biliyorum. O sebepten sitemim, gayri samimi bir anlayışın ürünü olan akademidedir. Değerlendirmeye son verirken, “dönem dini anlayışını sunan bu eseri muhakkak okumanızı tavsiye ettiğimi” belirtmek istiyor ve bol istifadeli nice okumalar diliyorum.

Galaktik DiplomasiErhan Kolbaşı · Destek Yayınları · 2016176 okunma

·

1 artı 1'leme

·

166 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.