İlber Ortaylı'nın bu kitabını okurken onu televizyonda çoğu defa dinlemiş biri olarak kitabı okurken sürekli olarak konuştuğu anlardaki yüzü geldi aklıma. Bu tuhaf hissin dışında kitap da değerli muazzam bilgiler var. Osmanlı'nın neden 17. yüzyılın sonuna kadar binaların mimarisini İslami ölçüler nazarında inşa ettiğini öğrendim. Ve Gazi Osman Paşa dan 2.Mehmet'e ve daha bir çok padişaha değiniyor. Değinirken pozitivist tarihciliği bir kenara bırakmayan aynı zamanda da Osmanlının iyi yanlarını kendine göre şerh eden bir tarzı var gibi bir his geldi kitabı okurken. Kitaptan bir kesit-- ''100 sene sonra Osmanlı ülkelerini gezen Alman seyyah diyor ki ''Gökte nasıl bir güneş varsa Osmanlı İmparatorluğunda da bir hükümdar olur.'' 2.Mehmetin fetihlerinin yönü Avrupa idi ve şüphesiz İtalya'da ki ilk hedef Roma idi.''-- Yönetim sistemini yalınkat anlatılması da çok mühim bulduğum noktalardan selametle okuyun..