Bu gün yine, toplumca nereye gidiyoruz, nasıl oldu da insanlığımızı bu denli kaybettik diye sorguladığım bir gün oldu.
14.51 de İzmir de meydana gelen depremin acı haberiyle yıkıldığımızda henüz canlarımız göçüğün altından çıkarılmadan insanlıktan nasibini almamış insanımsı mahlukların adice paylaşımlarını gördükçe kanım dondu, molozların altında kalan bir çocuğun afad yetkilisine "abi sen gitme" sözünü duyup nasıl sevinebilir nasıl kendine insan diyebilir biri.Aynı zihniyet kendini ocak ayındaki Elazığ depreminde de gösterip "hepsi Kürt gebersinler" şekliyle karşımıza çıktığında da artık kelimeler kifayetsiz kalmıştı..
Ölenlerin kalanlardan çok olduğu açılan mezara birden fazla canın konulduğu 1939 erzincan depremimde Koçgirili kadınların yaktığı Arix ağıdını dinleseler bu vicdansızlar ve dinlerken soğuk ve karanlıklar içinde nefes alamazken vücutlarını örten bir taş yığını düşünseler yine de bu yorumları yapabilirler miydi..ağıt Kürtçe, derleyen Hasret Gültekin,sazıyla çalıp söyleyen Alman asıllı Petra Nachtmanova, paylaşan sadece İNSAN.
youtu.be/9LJnlO4PtE8
·
5 görüntüleme
kötülüğe karşı olmak ya da mücadele etmek onu yaymak mânâsına gelmez yayılan kötülük bazı kimselere örnek teşkil ettiği gibi toplumdaki öfkeyi de artırır öfkenin olduğu yerde her türlü zillet zuhur eder bu sebeple yaymak bu hengameyi sadece karıştırır ne kadar haklı olunsa bile.
Kötülüğe karşı olmamak ve onunla mücadele etmeyip duyarsız kalmakla, gözümüzü yumup kulağımızı tıkayıp üç maymunu oynamakla bahsettiğiniz hengame ortamını nefreti ve öfkeyi asıl oluşturanlara meydan vermiş oluruz.Eğer bir tepki almazlarsa daha da cüretkâr olup karşımıza çıkarlar, tabi ki bu karşı duruş onların seviyesine inerek değil, karşı duruşların en güzel ifade biçimiyle: sanatla,sözle ve müzikle olursa gayemize en etkili şekilde ulaşmış oluruz.
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.