Şah İsmail ve Yavuz Sultan Selim Han, iki büyük devletin iki büyük hükümdarı. Tarih sayfalarında çok ca bilgiler bulunabilecek bu ilişkiye, İskender Pala bir başka açıdan bakmış, kitabın kahramanlarını şiirler ile konuşturmuş. Cengaverlerin beşeri ve manevi duygularına derinlemesine dalmış, aşkı bu derinliğin merkezine oturtmuş.
“Katre-i Matem” ve “İstanbul’da Aşk Babil’de Ölüm”ü oluduktan sonra “Şah Sultan”ı okumamak olmazdı. İyiki de okumuşum.
“Şirler pençe-i kahrımda olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek”
Okuduktan sonra anladım ki, Yavuz Sultan Selim Han’a bu sözleri söyleten duyguyu hep yanlış anlamışım.