Sahip olmadığımız bir şeye bakarken, bizde hemen, ''Bu benim olsaydı nasıl olurdu?’' düşüncesi doğar ve bu şeyin eksikliğini duyumsatır. Bunun yerine daha sık, ''Bu bende olmasaydı nasıl olurdu?'' diye sormalıyız; demek istiyorum ki, sahip olduğumuz şeylere ara sıra, onu yitirdikten sonra gözümüze nasıl görüneceğini düşünerek bakmaya çalışmalıyız; üstelik bu her ne olursa olsun: mülkiyet, sağlık, dostlar, sevgili, kadın, çocuk, at ve köpek; çünkü şeylerin değerini, ancak onları yitirdiğimizde anlarız. Buna karşılık, o şeye önerilen biçimde bakmamızın sonucunda, onun varlığı bizi eskisinden daha çok mutlu eder, ve ayrıca, onu yitirmemek için her türlü önlemi alırız.