Çok dokunaklı bir romandı. Şuan bitirdim ve öyle karmaşık duygular bıraktı ki bende tarif edemiyorum. Fakat insana has olan sorumluluk hissini nasıl üzerimizden atarız konusunun ve de nasıl kendi sorumluluğumuzu sorgularız ve kaçınılmaz sona nasıl mecbur bırakırız kendi kendimizi bunun romanıydı bence. Evet sonunda yine o sona kendisi kendisini mecbur bıraktı. Yaşamanın kuralı olan sorumluluk duygusu ki ben yaşıyorum demek, ben yaşamaya devam ediyorum demektir ki bu da bilinçli bir tercihtir diğerleri ise "içimizdeki şeytan" diye atfedilen bir korkaklık bir hamlıktır. Kurtuluş yalnızca ve sadece üstlenmekten geçer. Sebepleri aramak çamura bulanmaktır.
