“BİZ” olamamamızın sebebinin benim yaptığım hatalar olması acıyı ikiye katlıyor. Hep ya öyle yapmasaydım şimdi ne olurdu acaba diye düşünüyorum. Fark etmeden hayaller kuruyorum saatlerce… Hayaller bir uyuşturucu gibi acımı bir süre dindiriyor sonra gerçeğe döndüğümde acım daha çok artıyor. Hayal kurmayı bırakamıyorum. Sen benim uyuşturucum oldun.