Pandemi-okul-hayat üçgenine sıkışmış yaşamaya çalışırken pestilin çıkmış vaziyette üstüne bir de kitap okumak için zaman bulmak öyle de zor ki! Ama keşke herkesin böyle tatlı dertleri olsa değil mi?
Hayat herkes için zor ama bazıları için daha zor. Keşke tüm insanların dileklerinin gerçekleşmesi mümkün olsaydı. Bu tüm zorlardan imkansıza en yakını olsa gerek. Gereksiz uzattığım bu girizgâhın sebebi sayın Menteş’i okudukça insanın bir laf ebesine dönüşmesi. Resmen düşünce ishali oluyorsunuz. Sözcükler kelimeleri kovalıyor, cümleler tümcelerle yarışıyor, insanlar insanlarla resmen savaşıyor. Nefes nefese bir dil düellosu. Aforizmalar düğünde havaya saçılan paralar gibi. Alaturka bir şölenle üzerinize yağıyor adeta. Bir türlü kitabı kapatamıyorsunuz; bir sayfa bir sayfa daha derken kaç defa uyuyakaldım.
Kahramanların isimlerinden tutun da konu, zaman, mekan her şey absürd olmasına rağmen hoşunuza gidiyor ya. En son ne zaman hoşunuza giden bir şey yaptınız?
Mecbur olduklarınızdan ve sorumluluklarınızdan azıcık izin almanın kimseye bir zararı olmaz bence. Elinize çocukluğunuzdan kalma oyuncak silahınızı alıp her yere rastgele ateş ediyormuş gibi hissederek; kimsenin ölmeyeceğini kesin olarak bilmenin rahatlığı ve güveniyle okuyorsunuz. Yazarın paylaştığı bilgiler, alıntılar, müzikler de cabası. Tekrar çocuk olmayı isteyecek kadar hafifleten bir kurgunun içinde olmak isteyenler okusun.
Benden bu kadar...
Zira yeni kitaba geçeceğim. 
Korkma Ben Varım
·
114 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.