Erdem Bayazıt
Biraz yorgunum, kavgalari birikiyor insanin!
Her uzvundan ayri ayri tasiyor acisi zamanla!
Yasimdan yorgun, yasimdan telasliyim bugunlerde!
Kac yasindayim sahi saymadim, bilmiyorum!
Belki kirklarimdayim belki otuzlarimda!
Belki de doksan sene yuvarlandim bu dunyanin sirtinda!
Hic bilmiyorum! Hayat taviz vermedigi hizi ve kavgasiyla akip gidiyor!
Baharin rahiyasindan akip cosan ciceklerle hatirliyorum lise yillarimizi!
Kimimize kış, kimimize bahar olup caniyla degen babalarimizi!
Bu memlekette insanlar belki de en cok baba sancisiyla inliyor, en cok baba deyince aklimiza gelir cocuklugumuz!
Mazinin araladigi perdeden siziyor eski gunler!
Onlarla kavgali onlarla sevdali oldugumuz!
En cok baba yoklugunun husraniyla kiziyormus zaman ayriligin yarasini!
··
8 görüntüleme
Erdem Bayazıt'ın bu kıymetli şiirini paylaşıp, hatırıma düşürdüğünüz için teşekkür ederim.
Ne kadar doğru söylemiş şair..
Rica ederim Demet Delikanlı.:))
Onu da severim şiirle aram pek yoktu yeni alışıyorum.:)
Bakayım :)) teşekkür ederim :)
Ben yeni farkına vardım şiirlerinin önerebileceğiniz bir kaç şiiri varsa bilmek isterim.:))
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.