İkinci kez okuyorum. Bazı hikayeleri aklımda yer etmişse de ikinci okuyuşumda yeni yerler keşfettim. "Ah Mercimeğim" hikayesi, yazarın da favorisi olacaktır ki, kitabın başı bu hikaye ile başlar. Hikayeler, Anadolu evladının saf duygularını anlatır, baba figürüne kolay ulaşılamadığını da zaman zaman ekler. Dili akıcı, samimi ve bizdendir. Biz kimiz? Anadolu'nun evlatları. Ne var ise eskilerdedir, düşüncemizi taze kılar. Günümüzde buna benzer hikayeler yazılamaz mı? Yazılır. Saf duygular modern dünyanın bütün evlatlarına sirayet edesi değildir.
