Madenci'nin kederini kendi kederiymiş gibi hissederek rakısını sonunu içti. Kalktı, hesabını ödedi. Az bir şey tuttu, kendini suçlu hissetmesine yol açacak kadar yüksek değil. Yemek yemezsem pek bir şey tutmuyor zaten. İhtiyar garsona eyvallah der gibi bir işaret yaptı. Tam çıkarken, Muhsin abi seslendi. "Mürşit!"
Dönüp baktı.
"Yalnız başına içme oğlum."
" Niye abi?"
"Yalnız içmek yaramaz adama."
Sayfa 221
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.